29/6/13

Συνέδριο επιβεβαίωσης της πολιτικής κυριαρχίας της Ν.Δ.

-->
Του Βαγγέλη Μωυσή  | follow: @vagelismoisis


Πέντε σημεία σκιαγράφησης του πολιτικού σκηνικού με αναφορές βάσης (κοινωνίας), καθιστούν εμφανή την πολιτική κυριαρχία της Ν.Δ., όσο περίεργα κι αν ηχεί αυτή η διατύπωση σε μια περίοδο περιορισμού της εκλογικής δύναμης που είχαν συνηθίσει στο παρελθόν τα κομμάτα εξουσίας και φαινομενικά μικρής δημοσκοπικής απόστασης από την αξιωματική αντιπολίτευση.

1ον: Στο υπό διαμόρφωση δίπολο κυβερνητικής δυναμικής μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, η φιλελεύθερη παράταξη και ο Αντώνης Σαμαράς ως επικεφαλής της, αναγνωρίζονται από την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, ως η μόνη δύναμη που έχει τα αναγκαία ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας δυνητικά αποτελεσματικής διακυβέρνησης με διάρκεια.

2ον: Η ΝΔ αναγνωρίζεται ως η μόνη πολιτική δύναμη που εγγυάται την πολιτική σταθερότητα έστω και ως πυρήνας και βασικός κορμός κυβερνήσεων συνεργασίας, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει ως υποψήφιος για έναν τέτοιον συνδετικό ρόλο συσπείρωσης περισσοτέρων δυνάμεων. Ο λαϊκισμός της ακροβασίας μεταξύ ακατάσχετης παροχολογίας και ακατάσχετης καταστροφολογίας, σε συνδυασμό με την εμμονή σε έωλες θεωρίες παραμονής στο ευρώ, με ταυτόχρονη απόρριψη της τρέχουσας οικονομικής στήριξης των Ευρωπαίων εταίρων στην παρούσα χρονική συγκυρία, μάλλον επιδεινώνουν τη θέση του έναντι των σκεπτόμενων πολιτών.

3ον Η Ν.Δ. είναι η μόνη παράταξη, που μπορεί –επαναπατρίζοντας μεγάλο αριθμό παλαιών ψηφοφόρων της- να… «θεραπεύσει» τη χώρα από τις κρίσεις μεγαλείου που βασανίζουν το μαύρο άκρο του πολιτικού φάσματος (βλ. Χρυσή Αυγή). Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ διολισθαίνει σε ρόλο «τροφού» του νεοναζισμού, καταφεύγοντας όλο και συχνότερα σε ακρότητες που στοχεύουν την αντανακλαστική αντίδραση μέρους του λεγόμενου «συντηρητικού» τμήματος της ευρύτερης κεντροδεξιάς, με την ελπίδα αυτό να διολισθήσει προς το μαύρο άκρο του πολιτικού φάσματος, αποδυναμώνοντας –έτσι ελπίζει το κόκκινο άκρο- τη Ν.Δ.

4ον: Παρά την υποχώρηση από τα παραδοσιακά ποσοστά κομμάτων εξουσίας, η Ν.Δ. απευθύνεται πλέον σε μια πολύ μεγαλύτερη εκλογική – ιδεολογική «δεξαμενή» σε επίπεδο κοινωνίας, που εκτείνεται μέχρι τα βάθη της λεγόμενης πατριωτικής και ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς. Το γεγονός αυτό, μπορεί να εκτιμηθεί και ως παράγοντας που εξωθεί πολιτικά το ΣΥΡΙΖΑ σε επιχειρηματολογία που άλλοτε θολώνει τα νερά και άλλοτε τον καθιστά σαφή συνομιλητή και «οικοδεσπότη» ακροαριστερών  και αντιευρωπαϊκών στοιχείων που έχουν ρίζες στο εκ πεποιθήσεως εξωκοινοβουλευτικό μπλοκ (ενίοτε ακόμη και αντικοινοβουλευτικό).

5ον: Η Ν.Δ. δείχνει δυναμική έκφρασης της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, που επιθυμούν οριστική απεξάρτηση από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό συντεχνιακών «στρατών» προάσπισης προκλητικών προνομίων, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ εκτίθεται ως πολιτικός φορέας που έχει εγκολπώσει κάθε «συντεχνιακή» ψηφίδα του παζλ των παθογενειών που συνέθεσαν, ιδιαίτερα στη Δημόσια Διοίκηση, οι νοοτροπίες που εισήγαγε στη χώρα το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και αποτέλεσαν επί 30ετία το alter ego του σοσιαλιστικού κυβερνητισμού της Ελλάδας.

Το 9ο Τακτικό Συνέδριο της Ν.Δ., αποτελεί γεγονός – ορόσημο σε μια ενεργό διαδικασία επιβεβαίωσης αυτής της κυριαρχίας της., που συνδέεται άμεσα με την επιβεβαίωση της αποφασιστικότητας της ηγεσίας της παράταξης, να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές σε τέσσερα πεδία δράσης:

α) Στο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας,
β) στην εξασφάλιση ασφαλούς περιβάλλοντος για τους πολίτες και το επιχειρείν,
γ) στη νοοτροπία και στη λειτουργικότητα του πλέγματος της Δημόσιας Διοίκησης,
δ) στη φυσιογνωμία και στις πρακτικές του ιδίου του Πολιτικού Συστήματος, με στόχο τη σταδιακή αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ αυτού και της κοινωνίας.

Με λίγα λόγια, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, ένα συνέδριο κόμματος, έχει τέτοιο δυναμικό χαρακτήρα "υπογραφής" του προσανατολισμού της Ελλάδας σε χρονικό βάθος γενεών…


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Karfitsa"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα, ακόμα και όταν διαφωνείτε με τα αναγραφόμενα. Μόνος κανόνας, η στοιχειώδης ευγένεια και ο σεβασμός του συνομιλητή