Aσφαλώς και είναι θετικό το γεγονός, ότι το παγκοσμίως καταξιωμένο National Geographic, συγκαταλέγει τη Θεσσαλονίκη στους 20 κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς, που πρέπει να επισκεφθεί κανείς εντός του 2013…
Όμως, για να μην τρελαθούμε τελείως, ίσως πρέπει να αρχίσουμε να διαχωρίζουμε τις “διεθνείς δημόσιες σχέσεις” στις οποίες επιδίδεται κατά κόρον η διοίκηση Μπουτάρη, από την πραγματικότητα που βιώνουμε οι Θεσσαλονικείς, ώστε να είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε (και από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά και από την κεντρική Κυβέρνηση) την καλή εικόνα που θέλουμε να δουν όσοι επισκεφτούν τη Θεσσαλονίκη χάρη στο δημοσίευμα του N.G.
Κι αυτό διότι, είναι ορατός ο κίνδυνος,
η βραχυπρόθεσμη θετική διεθνής δημοσιότητα να εξελιχθεί σε μακροπρόθεσμη αρνητική διαφήμιση πολύ μεγαλύτερης διάρκειας, αν οι ξένοι επισκέπτες έρθουν στη Θεσσαλονίκη, για να καταλήξουν να κάνουν …σαφάρι, ανάμεσα σε γιγαντιαίους σωρούς σκουπιδιών και σε λαμαρίνες από εργοτάξια-φαντάσματα, να φωτογραφίζουν “παραδοσιακές” εικόνες με απλωμένα λευκά σεντόνια λαθρεμπόρων στα πεζοδρόμια του ιστορικού κέντρου της πόλης και να “αγοράζουν” ως …γραφικότητα, την απουσία πραγμάτων που η Θεσσαλονίκη διεκδικεί εδώ και δεκαετίες ως “ανάπτυξη” που δεν έρχεται!
Γράφει το N.G.: “Το ‘φωτεινό λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι σχεδόν άδειο- γεγονός καλό. Παραμένει ένα από τα τελευταία αστικά παραλιακά μέτωπα στη νότια Ευρώπη που δεν έχει εγκλωβιστεί από κάποια γιγάντια μαρίνα.”
Άρα, όσοι μάθαμε να περιμένουμε χρόνια τώρα να δούμε τα σκάφη αναψυχής να πιάνουν κάβο στην “μαρίνα” που ΘΑ κατασκευαστεί, ως αναπτυξιακό έργο που θα φέρει υψηλά βαλάντια στην πόλη, είμαστε ντιπ χαζοί και δεν ξέρουμε το συμφέρον της Θεσσαλονίκης. Και βάσει των “πηγών” αυτού του -κατά τα λοιπά θετικού – δημοσιεύματος, θα πρέπει μάλλον να αγωνιστούμε για να ακυρωθεί κάθε σχέδιο κατασκευής μαρίνας στη Θεσσαλονίκη, για να μην χαλάσει ο “γραφικός” χαρακτήρας του θαλασσίου μετώπου.
Και συνεχίζει το N.G.: ”Αντιθέτως, τα ξύλινα καΐκια εξακολουθούν να αρμενίζουν στον ήσυχο κόλπο, ενώ μονοπάτια ιχνογραφούν το ελικοειδές παραλιακό μέτωπο στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, περίπου 320 μίλια βόρεια- κι έναν κόσμο μακρύτερα –από τη χαοτική Αθήνα.”
Προς το παρόν, τα μονοπάτια ελίσσονται ανάμεσα στα δομικά υλικά μιας ανάπλασης που “σέρνεται”…
Ευτυχώς δηλαδή, που δεν έχουμε και μετρό! Φαντάζεστε να το είχε τελειώσει κάποια κυβέρνηση, κι εκεί που θα περπατούσες να αισθανόσουν κάθε λίγο ότι περνάει …ένας σεισμός κάτω από τα πόδια σου; Α, πα, πα! Να το έχουν οι Αθηναίοι να το χαίρονται!
Και στο φινάλε, το παν είναι, να βλέπεις την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων! Διότι οι σακούλες που στοιβάζονται σε κάθε γωνιά, δεν είναι απουσία καθαριότητας. Είναι προσθήκη πολυχρωμίας…
Εν ολίγοις, είναι πολύ όμορφο να θαυμάζουμε τα μεταξωτά εσώρουχα που μας κάνουν δώρο, μα καλό θα είναι να βεβαιωθούμε πως έχουμε και επιδέξιους… ξέρετε τι, ώστε να μη φαινόμαστε αστείοι στον καθρέφτη!
Δημοσιεύθηκε στην karfitsa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα, ακόμα και όταν διαφωνείτε με τα αναγραφόμενα. Μόνος κανόνας, η στοιχειώδης ευγένεια και ο σεβασμός του συνομιλητή