ΤΟ ΤΡΟΪΚΑΝΟ… ΦΥΛΟ ΣΥΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Του Βαγγέλη Μωυσή  | follow: @vagelismoisis

Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου θητείας της κυβέρνησης Σαμαρά, τα πρώτα ορατά αποτελέσματα της προσπάθειας δημοσιονομικής αναπροσαρμογής και τα μηνύματα που εμπιστοσύνης στην Ελλάδα που έρχονται από το διεθνές πολιτικό και χρηματοοικονομικό περιβάλλον, δείχνουν με σαφήνεια το δρόμο προς την επιστροφή της Ελλάδας σε ρυθμούς ανάπτυξης.

Και ένα μεγάλο ερώτημα είναι το εξής: Όταν με το καλό αποτινάξουμε το βραχνά των μνημονίων κι αρχίσει η ανάκαμψη που θα σημαίνει και την οριστική δικαίωση των επιλογών αυτής της κυβέρνησης, η αντιπολίτευση πως θα αντέξει… να στερηθεί την τρόικα;

Βλέπετε, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛΛ. και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, με το ΚΚΕ να ακολουθεί σε αρκετές περιπτώσεις, έχουν ένα απολύτως κοινό χαρακτηριστικό:

Χρησιμοποιούν την Τρόικα ως «φύλο συκής» για να καλύψουν την απόλυτη «γύμνια» που χαρακτηρίζει την πολιτική τους τοποθέτηση. Την ανυπαρξία ουσιαστικής ρεαλιστικής πρότασης εφαρμοσμένης πολιτικής για σειρά ζητημάτων.

Η αντιπολίτευση, αυτή εδώ η αντιπολίτευση των άκρων και των αλλοπρόσαλλων σχεδιασμών, δεν μπορεί να επιβιώσει πολιτικά χωρίς την τρόικα!

Και εξηγούμαι:

Τις προωθούμενες αποκρατικοποιήσεις, Τσίπρας, Καμμένος και Μιχαλολιάκος, τις έχουν βαφτίσει εν χορώ… «τροϊκανό σχέδιο ξεπουλήματος του δημοσίου πλούτου». 

Πάνω-κάτω με τα ίδια λόγια όλοι…

Όμως, για σταθείτε ρε παιδιά! Οι αποκρατικοποιήσεις τώρα εμφανίστηκαν στην πολιτική ατζέντα; Μήπως συζητιούνται ως αναγκαιότητα (από την παράταξη της Ν.Δ. που πάντα τις πίστευε), εδώ και 20 χρόνια; Μήπως περισσότερο; Μήπως, αν είχαν εφαρμοστεί τότε που οι κυβερνήσεις (και οι αξιωματικές αντιπολιτεύσεις) της Ν.Δ. το ζητούσαν επιτακτικά και το επεδίωκαν, θα ήμασταν σήμερα σε καλύτερη μοίρα;

Το προωθούμενο συμμάζεμα του Δημοσίου Τομέα και την διαφαινόμενη κατάργηση θέσεων αργομισθίας, ή απλώς πλεοναζόντων οργανικών θέσεων, η αντιπολίτευση το έχει χαρακτηρίσει «τροϊκανό σχέδιο απολύσεων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων».

Μα για να το ξανασκεφτούμε λίγο; Τον όρο «γιγαντισμός του Δημοσίου» πρώτη φορά τον ακούμε; Δεν τον συζητάμε μήπως, εδώ και 20 χρόνια; Δεν το έχουμε αναγνωρίσει, το φαινόμενο του «γιγαντισμού» του Δημοσίου, ως ένα από τα αίτια της παρ` ολίγον χρεοκοπίας; Όχι το μόνο. Αλλά ένα από τα αίτια.

Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμα σχετικά παραδείγματα. Προβλήματα και παθογένειες ετών, που ο λαϊκισμός της αντιπολίτευσης μοιάζει σαν να τα ανακαλύπτει σήμερα για πρώτη φορά.

Αλλά βλέπετε, το τροϊκανό "φύλο συκής" είναι απαραίτητο!

Πως θα «σαμποτάρει» η αντιπολίτευση της αποκρατικοποιήσεις; Τώρα που οι εργατοπατέρες τύπου Κολλά έχουν απαξιωθεί; Πως θα δικαιολογήσει την άρνηση και την επιμονή στο διαρκές τάϊσμα αδηφάγων οργανισμών και φορέων; Μα θα αποδώσει το κακό «στην τρόικα και στους πράκτορές της». 

Αλλιώς, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει να θέλει το κράτος επιχειρηματία, αφού αποδείχτηκε πως δεν μπορεί να πετύχει σ` αυτόν τον ρόλο;

Πως θα ψηφοθηρήσει στους Δημοσίους Υπαλλήλους; Με τον ίδιο τρόπο φυσικά. Διότι δεν μπορούν τα μέρη που την αποτελούν, να εξηγήσουν ευθέως στον ελληνικό λαό, ότι το μόνο που τους νοιάζει, είναι να οικειοποιηθούν τον κομματικό στρατό που δημιουργήθηκε (κατά κύριο λόγο) τη δεκαετία του 1980…

"Βουρ" στην Τρόικα λοιπόν…

Στο «φύλο συκής» που φοράνε οι τρεις αντιπολιτευόμενοι σαν άλλοι πρωτόπλαστοι που χάσανε τον παράδεισο… 

Ας συμφωνήσουν τουλάχιστον, ποιος είναι ο Αδάμ, ποιος η Εύα και ποιος το φίδι…

Δημοσιευθηκε στην εφημερίδα Karfitsa