Ο Αλέξης Τσίπρας διατείνεται ότι φιλοδοξεί να κυβερνήσει την Ελλάδα, αλλά μπροστά στην προσπάθειά του να συσπειρώσει αντικυβερνητικές δυνάμεις, εκτίθεται διαρκώς, είτε με τις δικές του δηλώσεις, είτε με δηλώσεις στελεχών και ανακοινώσεις οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος και μια πλειάδα συνεργατών του, αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία, πως, εκτός από τις επίσημες συνιστώσες που συνενώθηκαν για να σχηματίσουν ενιαίο κομματικό σχηματισμό, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της «ταυτότητας» του ΣΥΡΙΖΑ ο εναγκαλισμός με τις… ανεπίσημες συνιστώσες του.
Εκείνες, τις πιο εξτρεμιστικές, που αντλούν οπαδούς από τις «δεξαμενές» των ακροαριστερών -λεγόμενων αντιεξουσιαστών- και εφάπτονται με «φυτώρια» κάθε τρομοκρατικής ομάδας και αναρχομπάχαλης ομαδούλας…
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζουν να παραβλέπουν μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια:
ότι δημοκρατική ανάδειξη κυβερνητικής εξουσίας χωρίς τη συναίνεση και την ψήφο ενός σημαντικού μέρους του λεγόμενου «αστικού χώρου», δεν μπορεί να υπάρξει.
Θεωρητικά, είναι δυνατό (ακόμα και θεμιτό) να προσελκύσουν αστικές ψήφους –ως αντιμνημονιακή αντιπολίτευση- χωρίς να μετεξελιχθούν σε «αστικό κόμμα» με την κεντροδεξιά ερμηνεία του όρου. Σε μεγάλο βαθμό άλλωστε, αυτό έχει ήδη συμβεί.
Ωστόσο, είναι αδύνατον να διατηρήσουν αυτή τη συγκυριακή συσπείρωση, ή να την διευρύνουν, όσο αρνούνται να κατανοήσουν ότι η ανάγκη του «αστικού χώρου» για προάσπιση κεκτημένων δικαιωμάτων, δεν εξαντλείται σε όσα πλήττει το μνημόνιο, αλλά εκτείνεται και στην ανάγκη προστασίας από την ωμή βία και τους θιασώτες της!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν διδάχθηκε τίποτα, από την σαφή και κάθετη αντιπαράθεση της Ν.Δ. με τις βίαιες τακτικές της Χρυσής Αυγής, χωρίς δεύτερες σκέψεις για τις ψήφους των ακροδεξιών που θα μπορούσε να προσελκύσει αν ήταν πιο… διαλλακτική. Αν έβαζε κι εκείνη μερικά «ναι μεν αλλά» στον πολιτικό της λόγο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να σπεύδει σε υπεράσπιση τρομοκρατών, κοινών κακοποιών και μπαχαλάκηδων, αρνούμενος να κόψει τον ομφάλιο λώρο της με την ακροαριστερά.
Με «θερμή» ακόμα την εισβολή με καλάσνικοφ σε τραπεζικά καταστήματα γεμάτα αθώους, ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει επίσημα να θέσει τους δράστες υπό την προστασία του, εγείροντας θέμα βασανιστηρίων «σε βάρος των παιδιών», λόγω των μωλωπισμένων προσώπων κοινών κακοποιών που σαφώς αντιστάθηκαν στη σύλληψη, από αστυνομικούς που έχουν δει συναδέλφους τους να δολοφονούνται εν ψυχρώ στο παρελθόν, από άλλα «παιδιά» του ιδίου φυράματος.
Σύλληψη, οπλισμένων ληστών που αντιστέκονται, χωρίς βία δεν γίνεται. Η αστυνομία δεν μπορεί να καλείται να γίνει …παράρτημα γραφείου δημοσίων σχέσεων. Ο πολίτης, θέλει την αστυνομία να τον προστατεύει με στιβαρότητα και χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο αρνείται να πάρει «διαζύγιο» από τις ακροαριστερές παρυφές του, θα συνεχίσει να παίρνει «διαζύγιο» από την κοινή λογική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα, ακόμα και όταν διαφωνείτε με τα αναγραφόμενα. Μόνος κανόνας, η στοιχειώδης ευγένεια και ο σεβασμός του συνομιλητή