Του Βαγγέλη Μωυσή
Ελπίζω οι εξοικειωμένοι με τη σάτιρα (βλ. παστίτσιο, κ.λ.π.) σύντροφοι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ να δείξουν κατανόηση στο αυθόρμητο χιούμορ που ένιωσα να με κατακλύζει, μόλις ενημερώθηκα για τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας, στην ιταλική εφημερίδα corriere della sera, ζητώντας ...διαγραφή του χρέους μας.
Αντιγράφω κάποια από τα πολλά που είπε ο κ. Τσίπρας, από την μετάφραση...
...που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα".
- "Το Μνημόνιο δεν αποδίδει."
- "Μόνο η διαγραφή του χρέους μπορεί να σταματήσει την κρίση."
- "Πρέπει να συγκληθεί μια νέα διάσκεψη σαν και εκείνη που συνήλθε στο Λονδίνο, το 1953, όταν διεγράφη μεγάλο μέρος του γερμανικού χρέους και δόθηκε αναβολή, στο Βερολίνο, σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή των τόκων."
- "Μετά τη διαγραφή του χρέους των χωρών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, πρέπει να εγκριθεί ένα σχέδιο Μάρσαλ, με στόχο τη ρευστότητα, για να δοθεί νέα ώθηση στην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα."
- "Η κ. Μέρκελ θέλει να οικοδομήσει μια Ευρώπη στα μέτρα της Γερμανίας, αντί να εργασθεί για μια ευρωπαϊκή Γερμανία."
- "Η ζώνη του ευρώ αποτελείται από 17 κρίκους, κι αν σπάσει ένας θα διαλυθεί η αλυσίδα."
Είπε και άλλα πολλά.
Και δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί, πως έχει σε όλα άδικο.
Σαφώς, η ανεργία έχει φτάσει στο 25%, αληθώς, μεγάλο μέρος των "δανεικών" που παίρνουμε επιστρέφει στην εξυπηρέτηση του χρέους και μικρό έως ελάχιστο μέρος τους καταλήγει στην πραγματική οικονομία και στην αγορά. Αυτό είναι ένα δομικό πρόβλημα του μνημονίου που δύσκολα μπορεί να παραβλέψει κανείς.
Επίσης, πραγματικά το Μνημόνιο δεν αποδίδει τα αναμενόμενα. Όμως ουδέποτε εφαρμόστηκαν πολλά από τα προ διετίας συμφωνηθέντα. Δεν ξέρουμε -δυστυχώς πια- τι θα είχε αποδώσει η έγκαιρη εφαρμογή τους (αποκρατικοποιήσεις κλπ).
Όμως, αυτό που καταλήγει να ισχυρίζεται ο Αλέξης Τσίπρας, με τα περί "διαγραφής του χρέους", αρχίζουν και ...ξεφεύγουν από την κοινή λογική.
Ισχυρίζεται ουσιαστικά, ο κ. Τσίπρας, πως ο Έλληνας πρωθυπουργός (όποιος Έλληνας πρωθυπουργός), πρέπει να βγει στην Ευρώπη και να πει:
Κοιτάξτε, ότι δώσαμε - δώσαμε. Πρέπει να μας αποδεχτείτε ως μπαταχτσήδες της Ευρώπης. Να μας χαρίσετε όλα τα υπόλοιπα που σας χρωστάμε, αλλά επειδή κι αυτά που μας δώσατε, δεν μας φτάνουν για να περνάμε καλά (αξιοπρεπώς βρε αδερφέ), θα πρέπει να μας χαρίσετε μερικά ακόμα μύρια μετρητά παρακαλώ. Είμαι ένας κρίκος. Και γι` αυτό, θα πρέπει εγώ να ξαπλάρω κι εσείς να με τρίβετε, να με γυαλίζετε και να με λαδώνετε για να μη σας σκουριάσω... Διότι, εμείς οι Έληνες είμεθα Ωραίοι. Κι όπως λέει και το άσμα ...οι ωραίοι έχουν χρέη.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν ένα Τσίπρειο
Θεώρημα, χωρίς ιδιαίτερη λογική βάση, αλλά με ιδιαίτερη αξία για λαϊκή
(και λαϊκίστικη) κατανάλωση...
Διότι, δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας, ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός για να ξεπληρώσει τους εταίρους μας και δανειστές μας ...με φιλιά (που λέει το άσμα ντε)!
Το σίγουρο είναι, πως εκείνοι θα απλώσουν το χέρι με την παλάμη ανοιχτή και αδημονούσα. Δεν θα προσφέρουν το μάγουλο...
Αγαπητέ Βαγγέλη, και η τρικολόρε κυβέρνηση του Αντώνιου Σαμαρά και συνεργατών ζητάει επί της ουσίας το ίδιο που προτείνει και ο Αλέξης Τσίπρας, δηλαδή διαγραφή του χρέους. Πώς; Οταν η κυβέρνηση διεκδικεί η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνει με απευθείας δανεισμό από το EFSF και όχι με τη διαμεσολάβηση του ελληνικού Δημοσίου, τι ζητάει; Αυτό το ποσό, όποιο κι αν είναι (20, 25 ή 30 δισ. ευρώ) να μην επιβαρύνει το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά τις ίδιες τις τράπεζες. Συνεπώς, να διαγραφεί το αντίστοιχο ποσό από τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς τους εταίρους της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράλληλα, Ευάγγελε, η ελληνική κυβέρνηση ζητάει, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΕΚΤ να μην επιμείνει να εξοφληθούν στο 100% της αξίας τους τα ομολόγα του Ελληνικού Δημοσίου που έχει η ίδια αγοράσει στη δευτερογενή αγορά. Και αυτό το αίτημα ισοδυναμεί με διαγραφή του ελληνικού χρέους κατά το αντίστοιχο ποσό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο μια ένσταση επ` αυτών φίλε Γιώργο. Είναι άλλο πράγμα, να διοχετεύεις εξ` αρχής τη χρηματοδότηση σε άλλο "κανάλι", ώστε όλες οι πλευρές να γνωρίζουν πως δεν συμπεριλαμβάνεται (εξ αρχής, ξαναλέω) στο χρέος γενικής κυβέρνησης (διότι επιβαρύνει τις τράπεζες) και εντελώς άλλο πράγμα, να συνάπτεις συμφωνίες δανεισμού και μετά να λες, "οκ τώρα που πήρα τα λεφτά, διαγράψτε μου το χρέος και πείτε στους δικούς σας λαούς, ότι οι φόροι τους πήγαν ...δώρο στο ελληνικό πηγάδι". Ε, δεν είναι το ίδιο, όπως και να το δεις. Να είσαι ο δανειστής και με "νταβατζιλίκι" να ζητάς γη και ύδωρ(περίπτωση Μέρκελ), είναι εξωφρενικό, έως και αηδιαστικό. Να είσαι ο δανειζόμενος και με "νταβατζιλίκι" να περιμένεις να σου χαρίσουν όσα πήρες κι άλλα τόσα (περίπτωση Τσίπρα), είναι ...εξωγήινο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, Βαγγέλη, ας το δούμε και αλλιώς: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που υποστηρίζει πλέον ανοιχτά ότι το πρόγραμμα δε βγαίνει και άρα πρέπει να γίνει νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, δηλαδή επί της ουσίας «κούρεμα» και διαγραφή μέρους του χρέους, έχει διαβρωθεί από το πνεύμα του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως η Κριστίν γοητεύτηκε ξαφνικά από τον Αλέξη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυάγγελε, σε όλες τις διεθνείς αγορές είναι γνωστό ότι, όταν ο χρέος μίας χώρας υπερβεί το 120-130% του ΑΕΠ, τότε καθίσταται μη βιώσιμο και τότε δύο βασικές επιλογές υπάρχουν: πτώχευση και μονομερή παύση πληρωμών, δηλαδή διαγραφή χρέους, ή συναινετική αναδιάρθρωση και διαγραφή χρέους.
Κοινός παρανομαστής η διαγραφή του χρέους.
Αυτό διαπιστώνει και ο Αλέξης Τσίπρας - δε λέει δα και κάτι σπουδαίο!